دختران تالی

برزخ انتظارخانه]] و انباشتگاه]ی آدمی]زادگان است و آن]ها تا "اشراط]الساعه" به]جز از قصه]گفتن و قصه]شنیدن در آن]جا هیچ مصروفیتی ندارند. در رمان "دختران تالی" برزخی]ها دورهم می]نشینند، شب]های قصه برگزار می]کنند و روزگاری را که در دنیا گذرانده]اند، راویت می]کنند. تعدادی قصه می]گویند و جمعی هم که نوبت شان گذشته است، سرتاپا گوش می]شوند. در بالا بلند دانای]کلی هم نشسته است و آن]گاه که قصه]گویی لب می]بندد او رشته]ی سخن در دست می]گیرد. در رمان "دختران تالی" روایت بسان توپ فوتبالی "پاس" داده می]شود و در هر فصل توپ به پیش پای یکی می]افتد و بدون این]که روایت گسستی داشته باشد زاویه]دید تغییر می]کند و گاهی راوی اول]شخص، گاهی دوم]شخص و گاهی هم سوم]شخص است. "دختران تالی" قصه دخترانی]ست که از همان بدو تولد آن]ها را "عاجزه]ها و سیاه]سر" می]دانند و به آن]ها به چشم متاعی برای پولدارشدن و موجود]ی برای شهوترانی می]نگرند. و اما این دختران، بی]خبر از گرگانی که در کمین نشسته اند، دوست دارند عروسک]بازی کنند، بدوند، بخندند، درس بخوانند، دوست بدارند و دوست]]داشته شوند. قصه "دختران تالی" قصه]ی گیرودار امید و نومیدی]ست، قصه]ی عشق و نفرت است، قصه]ی آزادگی و بردگی]ست، قصه]ی بودن و نبودن است، قصه]ی اجبار و اختیار است، قصه]ی گرگان]انسان]نماست، قصه]ی باغ و برهوت است و در نهایت روایت تابوهایی ا]ست که تا حال در افغانستان جراَت نوشتنش را کم]تر کسانی داشه]اند. رمان از مرگ دو تن در دشت "بکواه" آغاز می]شود و رفته]رفته راوی]های دیگری به آن اضافه می]گردند و حلقه]های زنجیری می]شوند که روایت "دختران تالی" را تکمیل می]کنند. روایت در طول داستان بند و بست می]یابد و بسان دایره]یی می]چرخد و دوباره به دشت بکواه می]رسد و بدین]گونه به انجامی] می]رسد که رمان از آن آغاز یافته است. سیامک هروی در رمان "دختران تالی" با چنین آغاز و انجامی می]خواهد بگوید که مصائب دختران سرزمینش تکریری]ست که در عصر حاضر ویرانگرتر قد علم کرده است. کوثر، قهرمان اصلی داستان، دختر باهوشی]ست که در دره]ی پرتی، در میان کوهسار زندگی می]کند. او از کودکی زندگی سختی دارد و دل رمیده]ای؛ اما با بزرگ شدن، دنیای حول و حوشش را می]شناسد و رفته]رفته می]فهمد که خیلی]ها نقاب بر رخ دارند و گرگ]های انسان]نما اند. او یک تنه با تیزچنگال]ها و تیزدندان]های زیادی مبارزه می]کند و بزرگ می]شود و با استعداد خاروق]العاده]یی که دارد به پیش]رفت و تحصیل و آزادگی فکر می]کند. او به همین]گونه عاشق بی]پروایی می]شود، چیزی]که در جغرافیای پر ا